Poradnik przygotowała Adwokat Alicja Mól, prowadząca Kancelarię Adwokacką w Tarnowie, specjalizującą się w sprawach rozwodowych i rodzinnych.
Przysięga małżeńska oznacza rozpoczęcie całkowicie nowego etapu w życiu obojga ludzi, powstaje więź małżeńska – gospodarcza, fizyczna czy ekonomiczna, która opiera się na zaufaniu i współdziałaniu dla dobra powstałej rodziny. Niestety w wielu przypadkach z czasem więź wygasa, a przyczyną tego często jest okoliczność jednorazowa jak zdrada lub przyczyna trwająca latami gdzie coraz częściej zdarzają się nieporozumienia, które początkowo jak się pojawiały to szybko przemijały, później dochodzi do zaogniania konfliktu i okazuje się, że strony decydują się uczestniczyć w sprawie rozwodowej.
Przesłanki orzeczenia rozwodu
Przed przystąpieniem do formułowania pozwu należy w pierwszej kolejności odpowiedzieć na podstawowe pytania zadawane w tej sprawie – czy doszło do trwałego i zupełnego rozkładu pożycia, co oznacza mówiąc w języku staropolskim – czy doszło do rozdzielenia (oddzielenia) małżonków od łoża i stołu (separatio coniugum quoad torum et mensam) i czy stan ten ma charakter trwały i całkowity. Między małżonkami ustaje współżycie, nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego, co do więzi ekonomicznej trzeba sprawdzić czy ustała, a czasami czy faktycznie istniała… Często zdarza się, że w przypadku gdy obie strony pracują, mają własne konto, do którego druga strona nie miała nigdy dostępu, ani też nie wiedziała ile współmałżonek zarabia. Ciężko w takim przypadku mówić o więzi ekonomicznej… Tym bardziej mamy wówczas do czynienia z wypełnieniem przesłanek orzeczenia rozwodu: trwałości i zupełności rozkładu pożycia małżeńskiego, co jest o tyle istotne, gdyż sąd ma obowiązek ocenić rozkład z punktu widzenia zupełności i trwałości rozkładu pożycia, nawet gdy strony zgłoszą zgodny wniosek o rozwiązanie przez rozwód małżeństwa bez orzekania o winie stron.
Zgoda na rozwiązanie małżeństwa bez orzekania o winie
Często obie strony zgadzają się na rozwiązanie przez rozwód małżeństwa bez orzekania o winie stron, mając na uwadze możliwość polubownego zakończenia przedmiotowej sprawy. Zgodnie z art. 57 § 1 KRO orzekając rozwód sąd orzeka, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Zaś art. 57 § 2 KRO wskazuje, iż na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.
Orzeczenie rozwodu a małoletnie dzieci
Zgodnie z art. 58 § 1 KRO w wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia pisemne porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.
W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie.
Poradnik jak napisać wniosek w sprawach o uregulowanie kontaktów z dzieckiem - link tutaj
Należy pamiętać, iż na zgodny wniosek stron sąd nie orzeka o utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem.
Wspólne mieszkanie
Zgodnie z art. 58 § 2 KRO jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków. W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe. Orzekając o wspólnym mieszkaniu małżonków sąd uwzględnia przede wszystkim potrzeby dzieci i małżonka, któremu powierza wykonywanie władzy rodzicielskiej (art. 58 § 2 KRO).
Podział majątku
W sprawie rozwodowej jest możliwość przeprowadzenia podziału majątku, ale dzieje się to zazwyczaj w przypadku osiągnięcia porozumienia przez obie strony i zgody co do składników majątku wspólnego i sposobu ich podziału. Na wniosek jednego z małżonków sąd może w wyroku orzekającym rozwód dokonać podziału majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu (art. 58 § 3 KRO).Obowiązek alimentacyjny wobec małżonka
Zgodnie z art. 60 § 1 KRO małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Świadczenia alimentacyjne między małżonkami rozwiedzionymi stanowią kontynuację powstałego przez zawarcie małżeństwa obowiązku wzajemnej pomocy w zakresie utrzymania (tak uchwała SN(7) z 2 lipca 1955 r. (I CO 27/55).
Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku (art. 60 § 2 KRO). Jak z tego wynika jeżeli rozwód orzeczono z wyłącznej winy jednego z małżonków, roszczenie alimentacyjne może przysługiwać tylko drugiemu niewinnemu małżonkowi rozwiedzionemu.
Zgodnie z art. 60 § 3 KRO obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.
Nazwisko po rozwodzie
W końcu należy wskazać, iż na podstawie art. 59 KRO w ciągu trzech miesięcy od chwili uprawomocnienia się orzeczenia rozwodu małżonek rozwiedziony, który wskutek zawarcia małżeństwa zmienił swoje dotychczasowe nazwisko, może przez oświadczenie złożone przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego lub konsulem powrócić do nazwiska, które nosił przed zawarciem małżeństwa.
Jak wynika z powyższego sprawa rozwodowa zawiera wiele brzemiennych w skutki elementów, dlatego należy starannie się do niej przygotować, co oznacza przede wszystkim staranne sformułowanie pozwu o rozwód.
Adwokat Alicja Mól
www.alicjamol.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz