Kontakty z dzieckiem – czy jest konieczny wniosek do sądu?

Poradnik jak napisać wniosek w sprawach o uregulowanie kontaktów z dzieckiem przygotowała adwokat Alicja Mól prowadząca Kancelarię Adwokacką w Tarnowie, specjalizującą się w sprawach rozwodowych i rodzinnych.



To rodzice mają decydujący wpływ na sposób, w jaki będą kontaktować się z dzieckiem, ale nie zawsze osiągają w tej kwestii najbardziej oczekiwane w tych sprawach wspólne porozumienie, zaś zaogniający się konflikt nie jest zgodny z dobrem dziecka. Dodatkowo często w wyroku orzekającym rozwód w zakresie kontaktów z dzieckiem sąd ustala, iż rodzicowi, pod którego pieczą na co dzień małoletnie dziecko nie przebywa, będzie przysługiwało prawo do nieograniczonych kontaktów z małoletnim, jest to bardzo dobre rozwiązanie, ale tylko w przypadku, gdy oboje rodzice potrafią sami wypracować zasady i sposób kontaktów. Dochodzi do sytuacji w których rodzic nie zważając na dobro dziecka, robi ze swej strony wszystko, aby te kontakty ograniczyć do minimum, a nawet do tego, że rodzic nie może widywać się z dzieckiem w ogóle.

Jak uregulować kontakty z małoletnim dzieckiem w sądzie?

 

Gdy nie ma porozumienia rodziców w tym zakresie, należy zwrócić się do sądu rejonowego wydziału rodzinnego i nieletnich w miejscu zamieszkania dziecka. We wniosku należy oznaczyć jako uczestnika drugiego rodzica, zaś ten z rodziców który składa wniosek jest wnioskodawcą. Przy czym przy redagowaniu treści wniosku zalecam bardziej szczegółowe rozwiązania tej kwestii i w szczególności w zakresie sporządzenia wniosku o zmianę zawartego w wyroku orzekającym rozwód rozstrzygnięcia regulującego kontakty z małoletnim dzieckiem, proponuję przykładowo następujący sposób uregulowania uprawnienia rodzica do kontaktów:


1) w co drugą niedzielę miesiąca w godz. 9:00 do 19:00, z prawem zabierania dziecka poza miejsce zamieszkania;


2) w Święta Bożego Narodzenia w latach nieparzystych, poczynając od dnia 24 grudnia od godz. 12:00 do 26 grudnia do godz. 19:00, z prawem zabierania dziecka poza miejsce zamieszkania;


3) w Święta Wielkanocne w latach parzystych, poczynając od Wielkiej Soboty od godz. 10:00 do Poniedziałku Wielkanocnego do godz. 19:00, z prawem zabierania dziecka poza miejsce zamieszkania;


4) przez 2 tygodnie wakacji każdego roku, z prawem zabierania dziecka poza miejsce zamieszkania, za uprzednim dwutygodniowym uzgodnieniem terminu wyjazdu wakacyjnego;


5) 2 razy w tygodniu we wtorek i czwartek od godz. 16 do 19, z prawem zabierania dziecka poza miejsce zamieszkania.


Powyższą propozycję można dowolnie modyfikować w zależności od potrzeb dziecka, czy od możliwości czasowych, szczególnie ważne jest to, że to rodzic ma uprawnienie do realizacji tych kontaktów i jeżeli np. pracuje w podanych przez siebie godzinach myśląc, że stale dzieckiem w tym czasie będą zajmować się dziadkowie dziecka, niestety nie reguluje swoich kontaktów… Dziadkowie mogą oczywiście pomóc, ale nie może to być normą, zresztą w każdym czasie w sytuacjach spornych mogą sami wystąpić o uregulowanie swoich kontaktów z wnuczką lub wnukiem.

Ważne elementy wniosku o uregulowanie kontaktów

Należy również pamiętać o sposobie i miejscu odebrania dziecka, zazwyczaj to rodzic, który nie mieszka z dzieckiem powinien odbierać dziecko z miejsca zamieszkania i odprowadzać do tego miejsca, zaś drugi z rodziców lub inne osoby, pod których opieką pozostaje dziecko mają obowiązek przygotować dziecko do kontaktu.




Wniosek należy złożyć w dwóch egzemplarzach z opłatą 40 zł. Należy również pamiętać o załączeniu oryginału aktu urodzenia dziecka.




Adwokat Alicja Mól

www.alicjamol.pl